Հետ գնալ

Տաբու

Տաբուն (պոլինեզ.` արգելք) նախնադարյան հասարակության մեջ տարածված և սրբագործված արգելքների համակարգ է, որոնց խախտումը ենթակա է գերբնական ուժերի պատժին։ Տաբուի սովորույթն առաջին անգամ (1771թ.) Տոնգա կղզու (Պոլինեզիա) բնիկների օրինակով նկարագրել է անգլիացի ծովագնաց Ջեյմս Կուկը։

Հետագա հետազոտությունները պարզեցին, որ տաբու գոյություն ունի բոլոր կրոնական համակարգերում: Արգելքը գործել է մարդկանց, կենդանիների, իրերի, բառերի, գործողությունների նկատմամբ: Սեռատարիքային տաբուն հանրությունը խստորեն բաժանել է ամուսնական խմբերի և դրանով իսկ բացառել սեռական հարաբերությունները մերձավոր արյունակիցների միջև։ Ուշ կամ զարգացած կրոններում տաբու հասկացությունը մոտավորապես համապատասխանում է մեղքի գաղափարին։

Մանե Պապյան Մոնոէթնիկ, մոնոկրոն մեր երկրում լրագրողի համար հաճախ տաբու է ներկայացնել այլ կրոնական կազմակերպություններին, եթե քո խոսքը բացասական երանգ չի պարունակում. դա է քեզնից պահանջում քո ընթերցողը, հասարակությունը, նույնիսկ խմբագիրդ։ Հակառակ դեպքում՝  ինքդ կհայտնվես բոլորի բացասական վերաբերմունքի թիրախում: Տարիներ առաջ Վանաձորում կառուցվեց «Եհովայի վկաներ»...