Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոսություն
Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոսությունը Հայ առաքելական եկեղեցու նվիրապետական աթոռներից է, որն ունի բացարձակ ինքնուրույնություն իր կյանքի կարգավորման հարցում: 1441 թ. Մայր Աթոռը Կիլիկիայից վերադառնում է Էջմիածին եւ կաթողիկոս ընտրում Կիրակոս Վիրապեցուն (1441-1443):
Կիլիկիայում հիվանդության պատճառով մնացած Գրիգոր IX (1439-1441) կաթողիկոսից հետո Կիլիկիայում ստեղծում է Մեծն Կիլիկիո Տան Կաթողիկոսություն: 1930 թվականին Հայոց եղեռնի պատճառով կաթողիկոսությունը Կիլիկիայում տեղից տեղ է տեղափոխվում և վերջապես հաստատվում Լիբանանի մայրաքաղաք Բեյրութի Անթիլիաս թաղամասում:
Կիլիկիո կաթոիկոսության իրավասության մեջ են մտնում Լիբանանի, Սիրիայի, Իրանի և Կիպրոսի թեմերը: Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոսությունը մեծ դեր է խաղում էկումենիկ շարժման մեջ, ինչպես նաև հետամուտ է Հայ դատի արդարացի լուծմանը ու պատմական արդարության վերականգնմանը: