Հետ գնալ

Զատիկ

Զատիկ – քրիստոնեության մեջ հարության տոնն է, որը համարվում է կենտրոնական տոն, քանի որ խորհրդանշում է Քրիստոսի արյամբ մարդկության փրկությունը: Զատկի տոնը քրիստոնեությունը փոխառել է հրեական փեսաղ-զատիկ տոնից ու դրան նոր բովանդակություն հաղորդել: Հրեաների զատիկը խորհրդանշում էր զատումը Եգիպտոսից, իսկ քրիստոնեական զատիկը՝ զատումը մեղքից Քրիստոսի արյամբ:

Քրիստոնեական աշխարհում, այդ թվում նաև Հայաստանում, զատիկը տոնում են մեծ տոնախմբությամբ, տոնական սեղանին կարմիր ներկած ձվեր, փլավ, ձուկ և կանաչի դնում: Սկզբնապես զատկի տոնը համընկնում էր հերական տոնի հետ, սակայն 325թ. Նիկեայի առաջին տիեզերաժողովից հետո որոշվում է զատիկը նշել գարնանային օրահավասարից և լիալուսնից հետո առաջին կիրակի օրը: Այսպիսով, քրիստոնեական զատիկը շարժական տոն է, այն ընկնում է մարտի 22-ից մինչև ապրիլի 25-ի սահմաններում:

Պայծառակերպությունը (այլակերպություն) կամ Վարդավառը Հայ առաքելական եկեղեցու հինգ տաղավոր տոներից է: Այն կատարվում է Զատիկից 14 կամ Հոգեգալուստից 7 շաբաթ անց հանդիպող առաջին կիրակի օրը: Եկեղեցու ավանդությունը պայծառակերպության վայր է համարում Թաբոր լեռը, որտեղ Ս. Պետրոս, Ս. Հովհաննես և Ս. Հակոբոս առաքյալների առջև Քրիստոս այլակերպվեց...

Համբարձում (լատ.՝ ascensio) – քրիստոնեական տոն, որը նշվում է Հարության կամ Զատկի տոնից հետո 40-րդ օրը, երբ, ըստ եկեղեցական ուսմունքի, հարություն առած Հիսուս Քրիստոսը համբարձվեց երկինք: Համբարձումը պատկանում է շարժական տոների թվին, ունի 35 օրվա շարժականություն (ապրիլի վերջից մինչև հունիսի սկիզբը)։ Համբարձման տոնի ակունքները գտնվում են...